Sanat dünyasında özledim dediği şeyler neler? Sanatkarlar illa muhalif olmak zorunda mı? Neden Ahmet Kaya öldüğünde bir değil üç defa üzüldüm dedi? Bayanlar tarafından ülkü erkek olarak görülmek ona ne hissettiriyor? Reyting için her şey mübah mı? Diziler berbatlığı, aldatmayı, hırsı olağanlaştırıyor mu? Buket Aydın 40 soru sordu, Mehmet Aslantuğ yanıtladı.
Babasız büyümek size ne kattı ya da sizden ne attı?
Oğlum Can doğduktan sonra ben onunla bir arada yetim çocukluğumu da büyüttüm. Hasebiyle sezgisel davranmam gerektiğini düşündüm ve o denli davrandım. Bir grup baba-oğul alakalarına tanıklık ettik, bu hususta ilgili yazılmış onlarca kitap ve söylenmiş kelam var lakin bu işlerde 2+2=4 etmiyor. Yalnızca babasız büyümedim. Biz 78 nesli farklı bir iklimde büyüdük. Öteki meşakkatler yaşadık ve artık de zahmetlerden arınmış değiliz. Bunun üstüne bir de yetimlik… İnsan sıkıştığında soru sormasa bile kendisine birtakım soruların yanıtını bir baba figüründen alması hayatın büyük bir cömertliği. Bu cömertlikten yoksun kaldım. Babamı kaybedince kasabaya yerleştik. Çocukluğumda en nefret ettiğim soru “Kimin oğlusun?” sorusuydu. “Tanımazsınız” falan diye geçiştirirdik. Çocukluğum kasaba ortamında geçti. Tahminen sabretmeyi, metaneti öğrendik. Baba-oğul, baba-kız bağlarına batkımızda içimde hiç kıskançlık yaşadığımı hatırlamıyorum. Kendimi o denli yakalamadım. Babasız büyümenin bana kaybettirdiği şeyleri bir psikologla oturup konuşsam ortaya çıkartır diye düşünüyorum. Ben onları ortaya çıkaramam fakat kesinlikle birçok kaybettirdiği şey vardır.
Arzu Hanım’ın hastalığı ilişkinizdeki hangi evreydi? O devir hangi eşiği atlattınız?
2004-2006’da yaşanan bir süreçti o. Arzum çok serinkanlı ve çok metanetli. Bunu yalnızca ben değil yakın dostları da söylüyor. Son 15 yılda heykelle tanıştıktan sonra çapraz okumaları, bizim sohbetlerimizin artması ve yaş olarak 45’lerin üzerine çıkmasıyla olgunlaştı tabi. Aşk hakikaten evrelere everilebiliyor. Derler ya; “Her aşkın içinde bir cins savaş vardır ve aşk bazen savaş kadar çetrefildir.” diye. Bir şey hatırlatmak istiyorum. Erkeklerin bu türlü bir problemde bayanlarından uzaklaşmak için sebep aradıklarını düşünenlerden değilim. Yoldaşlık bu türlü bir şey olsa gerek. “İyiyken düzgünüz artık birazcık problemimiz var ve buna birlikte göğüs gereceğiz, daha çok el ele tutuşacağız.” diyememek için ne sebep olabilir ki. Bayandan erkeğe ya da erkekten bayana. Bizim galiba biraz efora gereksinimimiz var. Cinsiyetten bağımsız söylüyorum. Uğraş ve samimiyet birtakım şeyleri çözecek.
O geceden sonra Ahmet Kaya ile görüştünüz mü?
Bizim Ahmet ile çok yakın bir dostluğumuz yoktu. 2 sefer bir ortada olduk. Linç teşebbüsünden sonra Fransa’ya gitti görüşemedik. Onun öncesinde görüştük. Bu çeşit beyanlardan rahatsız olup, kahramanlık türküleri söyleyen ve memleketin geleceğini, birliğini, dirliğini lisanlarından düşürmeyen arkadaşların ne yaptıklarına dönüp bir bakmaları gerek. O zamanki fikrim de öyleydi bugün de o denli. Ahmet ile bu ülkenin dününü, bugününü, zahmetlerini, memnunluklarını haftalarca sabaha kadar konuşabilirsiniz. Orada bu linçe katılanlarla bu mevzuları iki saat bile konuşamazsınız. Bu benim meziyetim değil. Bu toplumun ne yazık ki süzgecindeki zahmet. Oradaki reflekse neden olan şey; yalnızca haksızlık değil, bir muhakeme ve mukayesedir.
Sosyal medyada isminize açılan hesaplardan ötürü başınız ağrıyor mu?
Başım ağrımadı, ağrıması için de bir sebep yok. Sizin isminize beyanda bulunmanın ölçüsünü arttırabilirler ve her şeye maydanoz oluyormuş üzere bir tablo çıkabilir ortaya lakin toplumsal medya kullanmadığımın duyurularını yaptım ve bizi bilen esasen biliyor. Başım ağrımadı, ağrıması için bir sebep yok, ağrır diye bir kaygım da yok. Bir grup sevenlerin fan sayfaları açmaları ya da alıntılar yapması anlaşılabilir bir şey. Yalnızca hakaret içeriyor mu? Nahoşluk var mı? Küfür var mı? Falan üzere dönüp bakmak lazıma ortada. Ona bakmayı bazen unutuyorum lakin yapmıyorlar. Bildiğim kadarıyla.
İdeal Türk erkeği payesini Saadettin Saran ile paylaşmak size ne hissettiriyor?
Bunu Saran’a da sormak lazım. Buradan ben kendi adıma bir şey üretmiyorum. Tam bilakis bunlar benim yağımdaki insanları inciten, rahatsız eden, bazen üzen bir durum. Sanıldığı üzere güzel bir durum değil bu. Saran’ın güzeline gidiyor mu bilemem. Bu hususta araştırmalar nasıl yapılıyor? Beşerler akıllarına geleni mi söylüyor? Buna ne diyeceğimi hakikaten bilemedim.
Eşiniz ve oğlunuz için hazırladığınız özel bir projeniz var mı?
Bu 93’te başlayan bir süreç. Sıcak Saatler’i yaptı, aşkın İkinci Yarısı’nı yaptı öteki şeyler de yapacaktı bunları planlamıştık ancak işte biraz nöbeti tutmak lazım. Arzum2un heykel sıkıntısı çok istediği üzere ve kıvamında gidiyor. “Ben sağdan soldan gelen tekliflerle heyecanlanmıyorum, gerçekten kıssasına kefil olabileceğimiz bir şey gelirse yapalım” diyor bizim atölyenin biraz butik bir yapısı var. Yarın öbür gün gençler orada mevzilenirler. Can da orada olur, arkadaşları da olur. Bunlar mümkün tabi.