49 yaşındaki 3 çocuk babası Çelik, 1991 yılında çalıştığı fabrikada sol elini makineye kaptırdı. Elini kaybetmenin ıstırabıyla dertli periyotlar geçiren Çelik, hayata tutunmanın yollarını aradı.
Bir müddet piyasada bulunan el protezlerinden kullanan Çelik, günlük aktivitelerini rahatlıkla gerçekleştirmek için kendisine yeni bir protez tasarlamaya karar verdi. Çelik, kendi hüneriyle yaptığı demirden el proteziyle günlük hayatını kolaylaştırdı. Çelik, etrafı tarafından azmi, gayreti ve demirden el proteziyle “demir adam” diye anılmaya başladı.
‘KAZA SONUCU ELİMDEN OLDUM’
Çelik, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 1991 yılında Sümerbank Fabrikası Ereğli İşletmelerinde şimdi 3-4 aylık bir emekçiyken geçirdiği iş kazası sonucu sol elini kaybettiğini söyledi.
Eğitim sırasında usta arkadaşının kendini farketmemesi sebebiyle elinin makineye sıkıştığını anlatan Çelik, “Kaza sonucu elimden oldum. Bir uzvumu kaybetmek benim için güç oldu fakat kendimi çok uzun mühlet karamsarlığa kaptırmadım. Kendimi geliştirmeye, ilerletmeye karar verdim.” diye konuştu.
Çelik, yaşadığı berbat devri kendi gayretleriyle geride bıraktığını belirterek, şöyle devam etti:
“Önceleri protez kullandım. Protezimi kolay işlerde kullanıyordum, fakat sonradan bu protez kâfi gelmedi. Kolay gereçlerden yapılmış bir düzenekti. İki yılda bir değiştirmem gerekiyordu ve çok zorluk çekiyordum. Sonra kendi imkanlarımla atölyede bir protez yaptım. Bunu yaparken de hiçbir ustadan yardım almadım. Kendi teknik bilgilerime dayanarak bir protez yaptım.”
‘ZOR DA OLSA MANİ YOK’
Geçimini sağlamak için çeşitli işlerde çalışmaya devam ettiğini aktaran Çelik, şu değerlendirmede bulundu:
“Tamircilik, araç bakım, bahçe bakımı yapıyorum, şantiyelerde çalışıyorum. Biraz sıkıntı da olsa, protezimin bana bir pürüzü yok. Her manisi güzelce aşıyorum. Arkadaşlarım, etrafım sayesinde sıkıntı da olsa pürüz yok. Şu anda benim için ömür çok hoş devam ediyor. Her işi yapabiliyorum Allah’a şükür. İnsanın pürüzüne takılmaması, kendisini ilerletmesi gerekiyor. Ben de o maksat için uğraşıyorum. Gerek etrafıma, gerek arkadaşlarıma yararlı olmak istiyorum. Bir engelli olarak, engelimin ardına sığınarak insanlara muhtaç olmak istemiyorum.”
Ömrü yettiğince çalışarak hayata karışmaya devam edeceğini vurgulayan Çelik, “Vaktimi kahveye, çay ocağına giderek değil de gereksinimi olanların bahçe bakımlarını yaparak, elektrik, su ve gibisi teknik işlerini yaparak geçiriyorum. Çünkü çalışmayı seviyorum.” diye konuştu.
Çelik, iki kızı ve bir oğlu olduğunu, onların geleceği için de çalıştığını anlatarak, “Kendimi geliştirmek, topluma yararlı olmak için vaktimi böyle geçiriyorum. Çalışarak kendime hem maddi hem manevi istikametten yararlı oluyorum. Araç ve makine kullanıyorum, bir zorluk çekmiyorum. Görenler bazen yadırgıyor ancak tekniğimi gördükten sonra bana güveniyorlar. Ben de diyorum ki engellileri niçin engelli görüyorlar, biz engelsiziz. Asıl siz engellemeyin bizi.” sözlerine yer verdi.