BAŞKANIN ZIMNÎ AJANDASI 2 – Mustafa Cengiz’in anlatımıyla şampiyonluk hikayesi…
Şampiyonluk yolunda rakiplerimizin vefatına uğraş ettiği herkesin malumu… Saha içerisindeki çabaya her vakit hürmet duyuyorum. Galatasaray’ın saha dışında olmadığını da tüm Türkiye, Başakşehir maçında izlemiştir sanırım.
Hiçbir maçımızın sevincini doyasıya yaşamadık. Maç içerisinde ya da maçtan sonra kesinlikle bir sorun çıkıyordu. Üstesinden gelmek gereken ve hiç beklemediğimiz meseleler çıkıyordu.
Ama en çok da 23 Mart’ta yaşananlar hepimizin ağrına gitti. (Genel heyette ibra edilmemek)
Şok yaşadık
Bütün arkadaşlar çok çalıştı. Abdurrahim Beyefendi, Yusuf Beyefendi… Perde önünde olanlar, olmayanlar. Çok arkadaşımız var. Onlar için üzüldüm.
Sadece ben değil, hepimiz hayalimizde da Galatasaray’ı yaşayan insanlarız. İnsanoğlu et-kemikten yapılma ve duygusal hudut sistemi var. Ağrına gitmek fiili. Bu kelimeyi çok aradım. Bu söz çok kıymetli. Ağrımıza gitti.
İnsanlar bizi eleştirebilir. Bizden hoşlanmayabilir. İstifanızı da isteyebilir. Fakat bu yapılan muamele planlı idi. Organizeydi. Bütün Türkiye izledi. Çok ağırımıza gitti.
Bu ağrımıza gitme hafif bile kalır. Ağıra gitme insan dostlarına küser, üzülür. Biz tam bilakis şok yaşadık.
Ateşten gömlek
Şampiyonluğa yürüdüğümüz son hafta, yani geçen hafta 9 üyemiz tarafından mahkemeye verildik. Mahkemenin maksadı, önlem kararının kaldırılması. Yani bir ay içinde seçime gidin ve Mustafa Cengiz idaresi olmadan. Yani 44 kişinin yer almadığı bir seçim… Bizim olmadığımız bir seçime gitmemizi 9 üye, hem de şampiyonluğa giderken istedi.
Biz ateşten gömleği taraftarın dayanağıyla giydik. Bize oy verenlerin takviyesini görmezsek çekiliriz. 2 bin 525 bireye biz sorumluyuz. Ben yahut idarem onlara ihanet edip kaçıp gitmeyiz. Ağrımıza gitti lakin çekip gitmeyiz. Biz sonuna kadar çaba ederiz, bu istenmediğimiz yerde duracağımız manasına da gelmez. Seçim konusu mutlaka gerektiği anda yapılır, bu bir mühlet. Galatasaray’ın bir kredibilitesi var, sponsorları var. Seçim süreci Galatasaray’ın maddi gelirleri açısından sağlıklı bir süreç değil.
O mahkemeye verenler, bizim illa gitmemizi isteyenler… Niçin bizden bu kadar rahatsızlar? Onu da çok merak ediyoruz. Bize oy verenlerin, taraftarın dayanağını görmezsek elbette çekiliriz, çekilirim. Kimi şeyler ağrımıza gitse de bize takviye verenlere ihanet edip çekip gitmeyeceğim. Sonuna kadar gayret edeceğim. Arkadaşlarım da bu gayrete hazırlar.
İsviçre saati gibi
Biz devletten geldik ve puzzle çözmeliyiz. Galatasaray’da her şeyi yerli yerine oturtmalıyız. Bunun için oldukça daha vakit var. Biz şu anda Galatasaray’ın problemlerinin yüzde 10’una ulaştığımızı zannetmiyoruz. Bütün sistemi oturtmalıyız. İsviçre saati üzere tıkır tıkır işleyen bir sistem yapmalıyız.
Bütün alımlar, satımlar, sistemler, girişler, işçi idaresi, futbolcu alımı… Baktığınızda bu türlü tıkır tıkır işleyen bir saat görmelisiniz.
Bursa maçının yeri ayrıdır
Akhisar maçında o son dakikada gelen gol… Çok özeldi. Mitroglou kimi şansızlıklar yaşadı tahminen dönem içinde fakat çok değerli bir gol attı o maçta… O gol bu dönemin en özel gollerinden biriydi.
Son dakika golleri daima şampiyonluğun habercisi derler. Galiba o denli bir pay kapıldık Akhisar maçıyla bir arada. Fakat benim için Bursa maçının yeri de başkadır. Bursa maçındaki geri dönüş kolay kolay yapılabilecek bir geri dönüş değildi. O maçta şampiyonluğu ne kadar çok istediğimizi bir kere daha anladım.
İkinci yarı hiç yenilmeyen, sıkıntı deplasmanlarda yalnızca berabere kalan bir manzara sergiledik. Elbette bu tabloda devre ortasında yapılan transferlerin rolü de fazlaydı. Örneğin savunmada Luyindama ile Marcao’nun ahengi. Bu hususta teknik takımımızın, scout takımımızın hakkını teslim etmeliyim.
Erzurum ve Konya dönüşlerinde grubun karşılanmasını da unutamam. Taraftar o sıkıntı vakitlerde kadrosu yalnız bırakmadı. Futbolcular da çok etkilendi. En azından bu duyguyu yaşamayan, ortamıza yeni katılanlar. Yoksa Galatasaray taraftarı daima güç günde kadrosunun yanında olmuştur. Hoca birinci günden beri istedi. Asla pes etmedi.
‘Taraftar-üye bizim için aynı’
Eleştirildiğim noktalardan biri de, Fenerbahçe ile oynayacağımız maç öncesi taraftarımızı uğurlamaya gitmem… Bunun nesi eleştirildi anlamadım. O taraftar ortasında 400 genel heyet üyesinin olduğunu bilirler miydi? Sanmam
Eleştirildiğim noktalardan biri de, Fenerbahçe ile oynayacağımız maç öncesi taraftarımızı uğurlamaya gitmem… Bunun nesi eleştirildi anlamadım. O taraftar ortasında 400 genel heyet üyesinin olduğunu bilirler miydi? Sanmam
Bir tarafta şampiyonluk maçları oynanırken, öteki taraftan ise içeride bir çaba içerisinde olduğumuzu söylemiştik ya, devam edelim.
Eleştiriler olacaktı. Ancak son Divan Kurulu’nda eski bir yöneticinin tabirleri güzel değildi. 17 spor müdürünün olduğu bir ortam için “Baldırı çıplak” sözü kabul edilemezdi.
Yine o gün eleştirildiğim noktalardan biri de, Fenerbahçe ile oynayacağımız maç öncesi taraftarımızı uğurlamaya gitmem… Bunun nesi eleştirildi anlamadım. O taraftar ortasında 400 genel şura üyesinin olduğunu bilirler miydi?
Sanmam. Evet o gün o taraftarların kıymetli bir kısmı tekrar genel konsey üyemizdi. Gerçi taraftar, üye bizim için birebir. Lakin bu da bilinmeli…
O gün güvenlik nedeniyle stadımızda toplanmıştı taraftarlar. Ben ve yönetici arkadaşlarım maça gitmek için hazırlık yapıyorduk. Odada oturuyorduk. İçinde çok sayıda genel şura üyemizin bulunduğu bir küme gelerek. “Başkanım biz Kadıköy’e gidiyoruz. Şampiyonluk yolunda kıymetli bir viraj. Üstelik yıllardır süren kazanamama durumumuz var. Biz gidiyoruz ve sizden stada gidecek taraftara üstten (stadın üst tarafı) bir selam vermenizi isteriz” dediler.
Her şeyde hayır var
Garipsemedim değil bu durumu. Üstten el sallayarak uğurlamak hakikat bir hareket olamazdı. Hem saygısızlık hem de ayıp olurdu. Biz siyasi üzere davranamayız.
Hem ortada bir tansiyon de var. Bizim onu kırmamız da lazım. Taraftar bir bayrama, şölene sarfiyat üzere gitmesi gerekir. Her şeyde bir hayır var. Natürel ki Fenerbahçe’yi Kadıköy’de yenmeyi çok isterdim. Ben de herkes kadar isterim 7-0, 8-0 kazanmayı. Fakat bir şeyler oluyorsa ki bunu yalnızca dinî açıdan değil, determinist açıdan da baksanız bir şey olması gerektiği için oluyordur. Bu hayra yorulur.
Biraz mütevekkil olmak lazım. Bizde o tevekkül var galiba biraz. Bizde Abdurrahim çok heyecanlıdır. Yusuf da o denli. Ben de öyleydim fakat artık değilim. Mecbur buz üzere durmak zorundayız maçlarda. Yusuf o denli değil ancak…
Başakşehir maçında ikinci golden sonra o tutamadı kendini gitti, havalara zıpladı. Ben soğuk duruyormuşum! Yanımda kalmak istemedi. Sevinmek, bağırmak istedi galiba.
5-6 tane Çakır çıkmalı
Bütün dönem hakemleri eleştirdik. Eleştirmenin göbeğine düşüp, meşhur Kulüpler Birliği sıkıntısının de bir tarafı olduk. Bunları tekrar tartışmanın pek yararı yok.
Ancak Cüneyt Çakır’ın yurtdışı kalitesinde en az 5-6 tane daha hakem çıkarmamız gerekiyor. Bunun da genç hakemlerden olacağına inanıyoruz.
Bazı hakemlerin de miadını doldurduğuna inanıyoruz. Galatasaray lehine ve aleyhine kusurlar oldu. Bana nazaran lehine yapılan yanılgılar aleyhine yapılan yanılgıların çeyreği kadar. Kimine nazaran daha farklı olabilir.
Bizim tuttuğumuz kayıtlar aksisini gösteriyor. Ben isim verdiğimde üç seferde toplam 150 gün ceza yedim. Herkes neyin ne olduğunu görüyor. Herkes kendi onuru ve gururuyla kenara çekilmesini de bilmeli. Bunu hem yöneticiler için hem de hakemler ismine söylüyorum.
Ceza cürme eşit olmalı
Hep ne söylüyoruz, ceza cürme eşit olmalı… Rize’de çok yansılı lidere 11 gün ceza verilmiş. Ona daha fazla ceza verilsin demiyorum mutlaka lakin kıyas yaptığınızda ben anlayamıyorum. Toplumdaki adalet hissini zedelememelisiniz. Eskiler buna toplumsal vicdan der.
Biz heyetlerin objektif, adil, taraftarlık kisvesinden uzak, konusuna hakim kanunları uygulayan insanlardan kurulmasını istiyoruz. Benim ceza almamın sebeplerinden biri VAR kayıtları açıklansın demem, başkası Federasyon istifa etsin demem. Bu olmaz. Bizim demokratik bir grup taleplerimiz yerine gelse de gelmese de, toplum ceza ile sindiriliyorsa bu yanlış bir yoldur. Biz bu yola girmeyen, objektif herkese eşit uzaklıkta bulunan, hiçbir kulüp ve kişiyi kollamayan heyetler istiyoruz.
Borç kağıdıyla uyandık!
Şampiyonluk sabahı eski futbolcumuz Koray Günter’in ödemeleri ile uyandık. 450 bin euro ödeme yapılması gerekiyormuş. İbra olmadığımızın ertesinde de 75 milyon lira ödeme yapmasak bugün Avrupa’ya gidemeyecektik.
Şampiyonluk sabahı eski futbolcumuz Koray Günter’in ödemeleri ile uyandık. 450 bin euro ödeme yapılması gerekiyormuş. İbra olmadığımızın ertesinde de 75 milyon lira ödeme yapmasak bugün Avrupa’ya gidemeyecektik.
Şampiyonluk elbette hoş… Fakat şampiyonluk sabahı eski futbolcumuz Koray Günter’in ödemeleri ile uyandık. 450 bin euro ödeme yapılması gerekiyormuş.
Koraylar, Tarıklar alınmış ödemeler vaktinde yapılmamış. Birtakım ekipler, hatta ezeli rakiplerimizde de var. Boş kağıda imzalatmalar… Biz imzalatamadık. Tarık imzalamadı. Ver senedi, çek verelim dedik yeniden de kabul ettiremedik. 1 hafta sonrası için bile bunu kabul ettiremedik.
Maicon imzalamıyor. Eren Derdiyok imzalamıyor. Hepsine paralarını ödedik.
Bazı Türk futbolculara rötarlar oldu. Fakat yabancılara kabul ettirme talihiniz yok. 60 günü asla geçirmiyorlar. İşte durum bu…
İbra olmadığımızın ertesinde de tekrar üzerimize düşeni yaptık. 75 milyon lira ödeme yapmamız gerekiyordu. O parayı bulmasam, borçsuzluk kağıtlarını almasak bugün Avrupa’ya gidemeyecektik.
Bu ödemeler ile tıpkı vakitte ekibin motivasyonu da sağlandı. Şampiyonluğa giderken konsantrasyonların bozulmasına müsaade vermedik. Çok önemli kefaletlerin altına girildi.